ข้อควรระวังในการใช้เซ็นเซอร์ PID (Photoionization Detector)

เซนเซอร์ PID (Photoionization Detector) วัดความเข้มข้นของก๊าซโดยใช้แสงอัลตราไวโอเลต (UV) เพื่อทำให้สารเป้าหมายเกิดไอออน มีความไวสูงและถูกใช้อย่างแพร่หลายในการตรวจจับสารอินทรีย์ระเหยง่าย (VOCs)

หลอด UV ในเซนเซอร์ PID โดยทั่วไปมีระดับพลังงาน 9.8 eV, 10.6 eV หรือ 11.7 eV การเลือกพลังงานหลอดขึ้นอยู่กับศักย์ไอออไนเซชัน (IP) ของก๊าซเป้าหมาย พลังงานของหลอดจะต้องสูงกว่า IP ของก๊าซเพื่อให้สามารถตรวจจับได้อย่างมีประสิทธิภาพ ตัวอย่างเช่น ฟอร์มาลดีไฮด์ (HCHO) มีค่า IP เท่ากับ 10.87 eV ดังนั้นเพื่อวัดฟอร์มาลดีไฮด์ จะต้องใช้หลอด 11.7 eV เพราะหลอด 10.6 eV ไม่สามารถตรวจจับได้

ในสภาวะความชื้นสูง (>90% RH) อาจทำให้เกิดการควบแน่นบนหน้าต่างของหลอด UV ส่งผลต่อความแม่นยำของการวัด ดังนั้น เซนเซอร์ PID โดยทั่วไปจึงใช้งานในสภาพแวดล้อมที่แห้ง หรือออกแบบให้มีคุณสมบัติกันความชื้น

การสัมผัสกับความเข้มข้นสูง (เช่น >1000 ppm) หรือสารอินทรีย์ระเหยง่ายที่มีจุดเดือดสูง (เช่น น้ำมัน, แอลดีไฮด์ และไฮโดรคาร์บอนชนิดอะโรมาติก) อาจทำให้เกิดการสะสมของผลิตภัณฑ์ที่ถูกไอออไนซ์และสารตกค้างที่ไม่ระเหย (เช่น ซิลิโคนออยล์, H₂S) บนหน้าต่างหลอดไฟ UV ซึ่งอาจทำให้ความสามารถในการส่งผ่านแสง UV ลดลง ส่งผลให้สัญญาณอ่อนตัว เวลาตอบสนองนานขึ้น และความไวลดลง การสัมผัสเป็นเวลานานอาจทำให้หลอด UV เสียหายอย่างถาวร เพื่อลดการปนเปื้อน ลดผลกระทบ และยืดอายุการใช้งานของเซนเซอร์ แนะนำให้ใช้อุปกรณ์สุญญากาศในการเก็บตัวอย่างเมื่อใช้งานเซนเซอร์ PID